Ολοκληρωμένη θεραπεία της οικονομίας με εθνικό σχέδιο

Το ότι η χώρα βαδίζει επί 9 σχεδόν χρόνια χωρίς ένα εθνικό σχέδιο ανάπτυξης και ανάταξης δεν αποτελεί έκπληξη. Είναι αναμενόμενο. Λόγω των δεδομένων ικανοτήτων του πολιτικού προσωπικού –πλην εξαιρέσεων. Επιβεβαίωση της δυστυχίας μας ως χώρα, να βγούμε από την κρίση με όρους αλήθειας, με πολιτικούς τύπου Συριζα, δηλαδή χαμηλών φιλοδοξιών και απουσίας κινήτρων, αποτελεί η απόρριψη του ημιθανούς σχεδίου ανάπτυξης του κ.Τσακαλώτου.

Περιμένει η Ευρώπη σχέδιο; Περίμενε επί τόσα χρόνια; Όχι. Εάν πίστευε και η ίδια σε αυτό θα το είχε επιβάλλει όπως τόσα άλλα.

Το πιστεύει η κυβέρνηση Τσίπρα; Όχι. Δεν την εξυπηρετεί στην πολιτική επιδομάτων λόγω ψηφοθηρίας. Ο εγκλωβισμός των οικονομικών μονάδων, της κοινωνίας και του μέλλοντος μας είναι ποιο προσοδοφόρο. Για αυτό και περιέφερε σε όλη τη χώρα τα συνέδρια για να ακούσει, δήθεν, τις τοπικές ανάγκες. Όταν εδώ και χρόνια, σχεδόν όλοι οι θεσμικοί επιχειρηματικοί φορείς, έχουν καταθέσει σχέδια και προτάσεις, με κυριότερο αυτό της McKinsey και του ΣΕΒ.

Τι μένει; Οι καμπάνες του ΣΕΒ. Να ηχούν σε μια έρημη χώρα που την οδηγούν κουφοί και τυφλοί πολιτικοί τύπου συριζα αλλά και ορισμένοι άλλοι της ευκολίας με διαπιστώσεις.

Την ίδια ώρα, που περίπου 1,9 εκατομμύρια φορολογούμενοι άφησαν απλήρωτους φόρους 1,6 δισ. ευρώ στο πρώτο δίμηνο του έτους, ανακοινώθηκε πλεόνασμα απάτη με σημαντική υστέρηση στις δαπάνες και σημαντικές περικοπές ειδικά στον τομέα της υγείας και οι ανατροπές σε ΕΦΚΑ και συντάξεις λόγω του ΣτΕ περιμένουν στην γωνία την προχειρότητα της κυβέρνησης.

Ο ΣΕΒ τονίζει στην σημερινή του ανάλυση: «Ο κίνδυνος εμφάνισης ενός νέου κύκλου αβεβαιότητας είναι υπαρκτός, όσο παραμένουν ασαφείς οι συνθήκες μετα-μνημονιακής επιτήρησης και, ενδεχομένως, ελάφρυνσης του χρέους. Ταυτόχρονα, το κόστος δανεισμού από τις διεθνείς αγορές παραμένει υψηλό, καθώς οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων, μετά την έκδοση του 7ετούς ομολόγου στις 8/2/2018 ύψους €3 δισ. με επιτόκιο 3,5%, δεν παρουσιάζουν ακόμα σαφή τάση αποκλιμάκωσης.

Υπό το πρίσμα αυτό και καθώς η χώρα εισέρχεται στη φάση της 4ης (και τελευταίας) αξιολόγησης του προγράμματος, είναι σημαντικό να τηρηθούν τα χρονοδιαγράμματα, καθώς δεν υπάρχει πλέον δυνατότητα μεταφοράς της υλοποίησης μνημονιακών μέτρων στο μέλλον. Τυχόν καθυστερήσεις θα έχουν δυσμενείς επιπτώσεις όσον αφορά στην ομαλή έξοδο στις αγορές και, κατ’ επέκταση, τη διαφύλαξη της εμπιστοσύνης στις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας. Η ανάγκη για εξάλειψη της αβεβαιότητας στην άσκηση οικονομικής πολιτικής τους επόμενους μήνες ενισχύεται ακόμη περισσότερο και από την περιρρέουσα διεθνή πολιτική και οικονομική αστάθεια.»

Η καταστρεπτική σύγχυση της ανύπαρκτης κυβέρνησης, με μόνο έργο το παραπέτασμα επικοινωνίας και κατασκευής μιας κομματικής πραγματικότητας, δεν μπορεί να λειτουργεί μακροπρόθεσμα. Παράγει περισσότερη σύγχυση από όση μπορεί να αντέξει και να καταναλώσει η κοινωνία, εν μέσω πολυετούς κρίσης. Η κατανοητή, πραγματική βεβαιότητα για μια ολική θεραπεία της οικονομίας μπορεί να προέλθει μόνο με την ακεραιότητα ενός εθνικού σχεδίου ανάταξης και ανάπτυξης.

Π.Τσακιρίδης

Σχετικά Άρθρα