Η Δύναμη του εφευρετικού

Φιγουράρει στον κατάλογο των σημαντικών βιβλιοθηκών της Ελλάδας μαζί με την Εθνική Βιβλιοθήκη, τη Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων, τη Κεντρική Βιβλιοθήκη της Αθήνας, τη Γεννάδειο κ.α. Η Δημόσια Βιβλιοθήκη της Βέροιας αποτελεί μοντέλο αριστείας για πολιτιστικά και εκπαιδευτικά προγράμματα στην ευρύτερη ζώνη των Βαλκανίων. Και πρωτοπορεί. Ανάμεσα σε δεκάδες βραβεία στο παρελθόν,προστέθηκε και η αναγνώριση του Ιδρύματος Gates αλλά και αυτή του Ιδρύματος Νιάρχου με πολλαπλές δράσεις.

Ο άνθρωπος που διευθύνει πρωτοπόρα τη Βιβλιοθήκη επί δύο συναπτές δεκαετίες, μιλά για το δικό του «My Way» παράδειγμα επιτυχίας.

«Ίδρυμα Gates σ’ ευχαριστώ για το όνειρο…»

«… αυτό είναι που επιθυμούσα να δω και αυτό είναι που μου επιτρέπει το παρόν βραβείο να ονειρευτώ», Ιωάννης Τροχόπουλος. 12 Αυγούστου 2010, Goethenburg Σουηδίας.

 
Μιλώντας με λογοπαίγνια περί Βιβλιοθηκών, στα μέσα του 20ου αιώνα ο Αμερικανός επενδυτής, Warren Buffett, υποστήριζε: «Αν όλο το παιχνίδι είχε να κάνει με το τι έγινε στο παρελθόν, τότε οι πιο πλούσιοι άνθρωποι θα ήταν βιβλιοθηκάριοι».

Στη δική μας περίπτωση, ο Έλληνας «βιβλιοθηκάριος», Γιάννης Τροχόπουλος επιμένει πεισματικά στο παρόν με διορατικές ματιές και multimedia εφαρμογές από το μέλλον. Αυτός δεν είναι… πλούτος;

Ο Διευθυντής της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης της Βέροιας, τάχθηκε κόντρα στο κρατικοδίαιτο, ελληνικό «ρεύμα» της κωλυσιεργίας, διεκδίκησε κοινοτικά και διεθνή προγράμματα, κέρδισε το στοίχημα και ταξίδεψε στη μακρινή Στοκχόλμη τη Δημοτική Βιβλιοθήκη μιας ελληνικής περιφέρειας 180.000 ανθρώπων.

Το καλοκαίρι του 2010 η Βιβλιοθήκη κερδίζει το Βραβείο «Πρόσβαση στη γνώση» και 1.000.000 ευρώ από το Ίδρυμα Bill and Melinda Gates.

«Εμείς γνωρίζαμε εξαρχής ότι δεν μπορούμε να βασιστούμε στο ελληνικό Δημόσιο κι έτσι αποφασίσαμε να επενδύσουμε σε καινοτόμους πειραματισμούς της ψηφιακής τεχνολογίας, συμμετέχοντας σε διεθνή επιχειρηματικά προγράμματα», θα δηλώσει λίγους μήνες μετά (σ.σ. όπου «εμείς», αναφέρεται στην πολύτιμη ομάδα των συνεργατών του).

Η Microsoft σήμερα παρέχει στη Βιβλιοθήκη δωρεάν λογισμικό και προγράμματα διδασκαλίας τεχνολογίας, ενώ ο Γιάννης Τροχόπουλος σπάει ρεκόρ ομιλιών προσκεκλημένος σε Βιβλιοθήκες, Ιδρύματα, σεμιναριακούς κύκλους, σεμινάρια, συνέδρια και ημερίδες σε Ελλάδα και εξωτερικό.

•”Το μήνυμα ελήφθη”

«Η Βιβλιοθήκη της Βέροιας έχει φέρει θετικές αλλαγές στις ζωές των πολλών ανθρώπων που εξυπηρετεί.

Είναι μια περίτρανη απόδειξη της δύναμης της εφευρετικότητας‚ όπου μια τόσο μικρή βιβλιοθήκη σε μια ορεινή περιοχή της Βόρειας Ελλάδας προλειαίνει το έδαφος για τους χρήστες της και για άλλους που μπορούν να μαθαίνουν από την καινοτόμο χρήση των νέων τεχνολογιών και των συναρπαστικών προγραμμάτων»» αναφέρει στο Gothenburg της Σουηδίας η Deborah Jacobs, διευθύντρια της πρωτοβουλίας Διεθνείς Βιβλιοθήκες (Global Libraries) για το Ίδρυμα Bill & Melinda Gates.

Ο κύριος Τροχόπουλος βρίσκεται εκεί, παρακολουθεί την τελετή και παραλαμβάνει το σημαντικότερο βραβείο που έχει απονεμηθεί ποτέ σε ελληνική Βιβλιοθήκη.

«Εκπροσωπώ με ταπεινότητα, μία μικρή βιβλιοθήκη, σε μία μικρή πόλη της Μακεδονίας, που ανήκει στη μικρή και συνάμα μεγάλη ιστορικά χώρα την Ελλάδα… στο θαυμαστό ταξίδι από τη Βέροια του Νότου στο Gothenburg εδώ στο Βορρά».

Νομικός από τη Βόρεια Ελλάδα, απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στην Επιστήμη της Βιβλιοθηκονομίας και των Πληροφοριακών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Ουαλίας και εξειδίκευση στη διαδραστική χρήση των υπολογιστών, ο κύριος Τροχόπουλος γράφει τη δική του ιστορία στην «κεφαλή» της Δημόσιας Βιβλιοθήκης και την κερδίζει με μια επιταγή, που αντιτάσσεται στα περιορισμένα νούμερα της ελληνικής «κρίσης».

Στη διάρκεια της τελετής, ο ίδιος επιλέγει αντί ευχαριστήριας ομιλίας να διαβάσει ένα ποίημα με θέμα της Κικής Δημουλά, με τίτλο «Από την ελπίδα ΙΙΙ». Το μήνυμα ελήφθη.

«Αυτό που συνέβη κατά τη διάρκεια των τελευταίων έξι μηνών στη χώρα μου είναι πολύ ζημιογόνο για την αξιοπρέπειά μας. Η Ελλάδα, η κοιτίδα του δυτικού πολιτισμού και της κουλτούρας σκιαγραφείται ως μια χώρα όπου οι πολίτες της δεν νοιάζονται. Βρίσκομαι εδώ να σας διαβεβαιώσω ότι στη χώρα μου υπάρχουν ακόμα πολλοί σκληρά εργαζόμενοι άνθρωποι, ικανοί, ταλαντούχοι, με σεβασμό και θάρρος, πρόθυμοι να μάθουν, να μοιραστούν και να δημιουργήσουν», θα προσθέσει.

«Θέλω να ευχαριστήσω το Ίδρυμα Bill and Melinda Gates που δίνει πίσω στους πολίτες της Βέροιας και σε όλους τους Έλληνες την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια, αλλά ακόμα πιο σημαντικό, που μας δίνει την ελπίδα, αναγνωρίζοντας την αφιέρωση και την αφοσίωσή μας στο έργο μας», θα δηλώσει καταληκτικά.

•”Η χρήση νέων τεχνολογιών πηγή δραστικών αλλαγών σε εθνικό επίπεδο”

Μία εβδομάδα νωρίτερα, ορίζουμε τηλεφωνικό ραντεβού για Δευτέρα πρωί. Πολυάσχολος ανέκαθεν από το πόστο του Διευθυντή, παραμένει δραστήριος ακόμη και μετά την παραλαβή του Βραβείου.

Ο εφησυχασμός άλλωστε, μάλλον παράταιρος θεωρείται στην περίπτωση του ανήσυχου βιβλιοθηκάριου της Βέροιας.

Μιλάμε απευθείας για το Βραβείο και το αντιπαραθέτουμε με τη γενικότερη δυσπραγία της εποχής. Δεν έχουμε συνηθίσει άλλωστε σε αντίστοιχες πρωτοβουλίες άλλων Δημόσιων ή δημοτικών οργανισμών…

«Δεν είναι απαραίτητο πως ένα εθνικό πρόγραμμα αποτελεί προϋπόθεση για την ανάδειξη μιας Βιβλιοθήκης υψηλών προδιαγραφών.

Αυτό που μπορούμε να δούμε στο μέλλον, ως αποτέλεσμα της επιρροής αυτού του βραβείου είναι πιθανόν το αντίθετο, δηλαδή προγράμματα μικρότερης κλίμακας και μεγέθους να γίνονται πηγή δραστικών αλλαγών σε εθνικό επίπεδο.

Η χρήση νέων τεχνολογιών με δημιουργικούς και καινοτόμους τρόπους, με βεβαιότητα, είναι σε θέση να υπερνικήσει τα εμπόδια που εδράζονται σε παλιές παραδοσιακές δομές. Ας το αντιμετωπίσουμε. Οι μικρές βιομηχανίες αντικαθιστούν τεράστιες επιχειρήσεις σε ολόκληρο τον κόσμο. Ομοίως οι μικρές βιβλιοθήκες μπορούν να γίνουν η σανίδα σωτηρίας για ανάκαμψη στη χώρα μας.
Κοιτάξτε πώς ο μικροδανεισμός αποτέλεσε πρόκληση για την κυριαρχία των μεγάλων τραπεζών», θα μας απαντήσει.

Από την Ουαλία σε μια επαρχιακή Βιβλιοθήκη
Στην Ουαλία μελέτησε -σε πρώιμες ακόμη εποχές για τη διάδοση της τεχνολογίας στο ευρύ κοινό- τη σχέση των υπολογιστών και την ανάπτυξη φιλικού περιβάλλοντος στις κοινωνικές δομές.

Στη συνέχεια θα ακολουθήσει τη συμβουλή του Καθηγητή Richard Hartley, διευθυντή του Institute for Humanities and Social Science Research (Ίδρυμα για την Έρευνα στις Ανθρωπιστικές και Κοινωνικές Επιστήμες) στο Μητροπολιτικό Πανεπιστήμιο του Manchester, να ασχοληθεί με μεθόδους και τρόπους υιοθέτησης της τεχνολογίας σε κοινό και πολίτες.

Ήταν είκοσι χρόνια πριν, όταν ο σπουδαστής τότε Τροχόπουλος παρουσιάζει στον κ.Hartley μια σελίδα με ένα σχέδιο για την ανάπτυξη μιας σύγχρονης υπηρεσίας Βιβλιοθήκης στην Ελλάδα.

«Ήταν ο μέντοράς μου. Χάρη στον ίδιο παρέλαβα το βραβείο. Πρόκειται για ένα μεγάλο ταξίδι, πολύ περιπετειώδες με ένα θρίαμβο στο τέλος του», δηλώνει στη My Way. Στη Σουηδία άλλωστε, δε δίστασε να δηλώσει δημοσίως «Richard, σε ευχαριστώ!».

Η ιστορία της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης της Βέροιας είναι ένα μόρφωμα ρεαλιστικών στόχων και αποστολής, συνεχούς πειραματισμού, συνεργασίας με άλλες βιβλιοθήκες και εμπειρογνώμονες και μιας σταθερής επένδυσης σε ψηφιακή καινοτομία και τεχνολογίες.

«Αυτό ήταν το στοίχημα και κερδήθηκε σταδιακά», μας εξηγεί. Ο κύριος Τροχόπουλος αναλαμβάνει τη Κεντρική Δημόσια Βιβλιοθήκη το 1990, ενώ από το 1991 ως και το 1996 διδάσκει Διοίκηση Βιβλιοθηκών και Συστήματα Αυτοματοποίησης Βιβλιοθηκών στη σχολή Βιβλιοθηκονομίας του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης.

Το 1996 λαμβάνει υποτροφία της Αμερικανικής Κυβέρνησης και εργάζεται για τέσσερις μήνες σε δημόσια βιβλιοθήκη της πολιτείας του Ohio, US.

Επιστρέφει ξανά στην Ελλάδα και αρχίζει να δουλεύει πυρετωδώς για την ένταξη της Βιβλιοθήκης σε προγράμματα της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης και όχι μόνο… MOBILE, PLDP, ISTAR, PUBLICA, PULMANXT, CALIMERA, LIGHT, ENTITLE, UNTOLD είναι μερικά από τα προγράμματα που χάρισαν χρηματοδότηση στον οργανισμό.

Σήμερα, ο ίδιος συντονίζει τα τέσσερα διεθνή προγράμματα, Edlocal, AccessIT, Europeana thematic network v.1 and EMBARK στα οποία συμμετέχει η Βιβλιοθήκη. Παράλληλα, αναλαμβάνει τη θέση Αντιπροέδρου στο Εθνικό Συμβούλιο Βιβλιοθηκών, Αρχείων και Ραδιοτηλεόρασης του Υπουργείου Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων.
Όλα τα παραπάνω φυσικά, μπορούν να μεταφραστούν σε αμέτρητες ώρες δουλειάς…

«Είμαι τυχερός καθώς συνδέθηκε με ένα αντικείμενο που με ενδιέφερε και ως χόμπι. Τα πράγματα έλαβαν μια απροσδόκητα θετική εξέλιξη. Δουλεύω πολλές ώρες εκτός ωραρίου. Δεν έχω υπολογίσει τους χρόνους. Η δουλειά μου άλλωστε τονώνει την προσωπική μου ζωή και έχει θετικό αντίκτυπο στην οικογένειά μου».

Οι ανάγκες της συστηματικής προσπάθειας τον οδήγησαν να ταξιδεύει πολύ. Το τελευταίο διάστημα, ωστόσο προτιμά να βρίσκεται στην Ελλάδα και να αφιερώνει προσωπικό χρόνο στην οικογένειά του.

«Υπάρχει ένα ικανότατο «σώμα» συνεργατών που μπορεί να ανταπεξέρχεται με μεγάλη ικανότητα στις απαιτήσεις των ταξιδιών».

Πατέρας τριών παιδιών, δύο διδύμων ηλικίας εννέα ετών κι ενός μικρότερου αγοριού ηλικίας πέντε ετών, ο κύριος Τροχόπουλος απολαμβάνει εξίσου τους ρόλους του Διευθυντή, αλλά και του πατέρα!

•”Η Πλατωνική Πολιτεία και η ομάδα της Βιβλιοθήκης”

Συνειδητοποιημένος για το κοινωνικό πόστο του έργου του, ο κύριος Τροχόπουλος αφουγκράζεται τις θέσεις ευθύνης ενός πολιτιστικού φορέα με πνευματικές κατευθύνσεις, ενός φορέα όπως η Βιβλιοθήκη.

Στην ομιλία της Σουηδίας ο ίδιος θα παραθέσει μπροστά σε ακροατήριο από ολόκληρο τον κόσμο ένα μικρό απόσπασμα από την Πολιτεία του Πλάτωνα: «και όταν πια φτάσουν [οι πολίτες] τα πενήντα, … [τότε θα] γνωρίσουν το καθαυτό αγαθό, … αφοσιωμένοι βέβαια τον περισσότερο καιρό τους στη φιλοσοφία, παίρνοντας όμως επάνω τους, όταν έρχεται η σειρά του καθενός και το βάρος της διοίκησης και της εξουσίας, αποκλειστικά και μόνο για χάρη της πολιτείας και όχι σα νάταν τίποτα καλό για τους ίδιους, παρά υποχρέωση απαραίτητη».

Στην περίπτωση της Δημόσιας Βιβλιοθήκης, ο ίδιος ομολογεί πως τα δύο keywords στην επιτυχία είναι η μακροχρόνια προσπάθεια και η ομαδική συνεργασία.

Επιβραβεύει το team work των υπαλλήλων και αναφέρεται στους εργαζόμενους της Βιβλιοθήκης Βέροιας με το «προσωνύμιο» ομάδα, ενώ αντιμετωπίζει τα σημερινά του «κατορθώματα» με απόλυτη μετριοφροσύνη. Λέξη που σπανίζει στους ελληνικούς δημόσιους (και δημοτικούς) οργανισμούς, αδιαμφισβήτητα.

«Στην περίπτωσή μας το προσωπικό έρχεται σε άμεση συνάρτηση με το ομαδικό στοιχείο.

Ένας καλλιτέχνης μπορεί ενδεχομένως να μιλήσει για προσωπική δημιουργία, μία Βιβλιοθήκη όμως όχι.

Τυχαίνει να ηγούμαι στη διοίκηση συμμερίζομαι όμως το ίδιο όραμα με όλους τους υπαλλήλους της Βιβλιοθήκης».

•”Δωρεάν πρόσβαση στο διαδίκτυο εν έτει 1992″

«Ο ηγέτης πρέπει να είναι πρακτικός και ρεαλιστής, πρέπει όμως να μιλάει σαν οραματιστής και ιδεολόγος», αναφέρει ο Αμερικανός Συγγραφέας, Eric Hoffer και ο Γιάννης Τροχόπουλος το ακολουθούσε πιστά από νωρίς.

Εν έτει 1992 ο κατάλογος της Βιβλιοθήκης ήταν ήδη αυτοματοποιημένος, 1996 κι ενώ οι περισσότεροι Έλληνες γνώριζαν το ίντερνετ κυρίως μέσα από συζητήσεις, από άρθρα και διεθνείς επισκοπήσεις στις εφημερίδες, η Δημόσια Βιβλιοθήκη της Βέροιας διέθετε ήδη το δικό της ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και παρείχε δωρεάν πρόσβαση στο κοινό.

Το 1997 αποκτά την πρώτη της ηλεκτρονική ιστοσελίδα, το πρώτο μικρό «παλατάκι» της Βιβλιοθήκης. Το φυσικό της κτήριο ωστόσο, βρίσκεται στο Κέντρο της πόλης. Από το 1999 στεγάζεται σε ένα ιδιόκτητο κτήριο στο Κέντρο της Βέροιας σε συνολική επιφάνεια 1.950 τ.μ. Διαθέτει δύο υπόγεια που λειτουργούν ως αποθηκευτικοί χώροι, ένα ισόγειο και δύο ορόφους για τους αναγνώστες και τα γραφεία του διοικητικού προσωπικού.

«Τα πρώτα χρόνια είχαμε πέντε υπολογιστές με δίκτυο και πρόσβαση στο κοινό. Τότε κάναμε κάποια εισαγωγικά μαθήματα… Τώρα η Βιβλιοθήκη διαθέτει 17 υπολογιστές. Όλα κινούνται στην επέκταση των υπηρεσιών και στην καλύτερη εξυπηρέτηση του κοινού», μας εξηγεί ο κύριος Τροχόπουλος.

«Η Βιβλιοθήκη είχε δημιουργήσει το πρώτο της e mail στη δεκαετία του’ 90, καθώς υπήρχε ανάγκη επικοινωνίας με τους υπόλοιπους εταίρους στα προγράμματα. Προβλεπόταν στις οδηγίες που είχαμε λάβει.

Επιπλέον, το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο μας βοηθούσε στην ανταλλαγή πληροφοριών με φθηνό κι αποτελεσματικό τρόπο.

Όταν πρόκειται για εκατοντάδες σελίδες πληροφορίας, δε μπορείς να χρησιμοποιήσεις ένα fax και το κλασικό ταχυδρομείο ήταν χρονοβόρο και πολυέξοδο.

Την περίοδο 1998-99 ενταχθήκαμε μαζί με τη Γερμανία, την Ουγγαρία και την Ολλανδία σ’ ένα Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Κέντρων Ενημέρωσης και Κατάρτισης στα πλαίσια μιας καμπάνιας για την ενημέρωση του κοινού στις ανάγκες χρήσης νέων τεχνολογιών.

Ακόμη και σήμερα μια παρόμοια καμπάνια θα ήταν επίκαιρη! Αν αναλογιστούμε πως σήμερα, παρά τη μεγάλη διάχυση του ίντερνετ, τις φθηνές παροχές δικτύων κ.λπ., οι συνταξιούχοι σε απομακρυσμένες περιοχές παραμένουν αποκομμένοι από το «εργαλείο» της τεχνολογίας, το θέμα της ενημέρωσης μοιάζει κρίσιμο».

•”Οι αριθμοί και η γεωμετρική πρόοδος αύξησης των αναγνωστών”

Η Βιβλιοθήκη απασχολεί 21 άτομα προσωπικού, βιβλιοθηκονόμους, εκπαιδευτικούς, αποφοίτους Λυκείου κ.λπ. πέρα από τους εξωτερικούς συνεργάτες στα πλαίσια των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, οι οποίοι εργάζονται στη Βιβλιοθήκη με virtually κυρίως μέσα, ενώ υποδέχεται καθημερινά περί τους 400- 500 επισκέπτες, αριθμός που αγγίζει αστρονομικά δεδομένα συγκριτικά με τα μεγέθη του υποτιθέμενου «κολοσσού» στο χώρο, ήτοι της Εθνικής Βιβλιοθήκης.

Συνολικά, εξυπηρετεί 50.000 κατοίκους της Βέροιας και 130.000 ανθρώπους από τις γύρω περιοχές.

Συνεχίζοντας την καταγραφή αριθμών, η Βιβλιοθήκη απαριθμεί 24.000 εγγεγραμμένα μέλη, ενώ στην προκειμένη περίπτωση εξαιρείται ο κανόνας των αιωνίων «δυνάμει» αναγνωστών, καθώς όσοι δε δηλώνουν ενεργό παρουσία μέσα σε μία διετία διαγράφονται αυτομάτως.

«Μιλάμε για απλό κόσμο», εξηγεί. «Νοικοκυρές, νέους γονείς με τα παιδιά τους, ανθρώπους που έχουν ελεύθερο χρόνο και βρίσκουν εδώ ένα οικείο περιβάλλον για να περάσουν την ώρα τους.

Κι ενώ οι τίτλοι των βιβλίων δεν εμπλουτίζονται, οι δανεισμοί αυξήθηκαν. Ξεπερνούν τις 200.000 το χρόνο, με το 70% ν’ αφορά βιβλία, το 15% περιοδικά και το υπόλοιπο, οπτικοακουστικό υλικό», θα εξηγήσει ο κύριος Τροχόπουλος.

«Τίποτε όμως, δε μπορεί να εξηγηθεί μονάχα με παραστάσεις και αριθμούς» επισημαίνει ο Διευθυντής της Βιβλιοθήκης και μας παραθέτει σαφείς πληροφορίες για τα περιορισμένα οικονομικά μεγέθη στην αγορά νέων τίτλων βιβλίων.

Σε αντιστάθμισμα του σημερινού bonus από το Ίδρυμα Gates, η καθιερωμένη ελληνική πραγματικότητα μοιάζει αποτρεπτική για την ανάπτυξη της Βιβλιοθήκης. «Δεν έχουμε συνεχή υποστήριξη προκειμένου να παρέχουμε συνεχώς νέα κίνητρα στους αναγνώστες, δύο χρόνια δεν έχουμε προχωρήσει σε καμία αγορά βιβλίου».

Τα πάγια έξοδα είναι πολλά και η κρατική συνδρομή στοιχειώδης, συχνά ελλιπής.

«Τα λειτουργικά έξοδα της Βιβλιοθήκης ανέρχονται σε 120.000- 130.000 ευρώ το χρόνο.

Οι κρατικές επιχορηγήσεις ανέρχονται στα 40.000 ευρώ ετησίως, ενώ 60.000- 65.000 ευρώ λαμβάνουμε από κοινοτικούς πόρους. Με αυτά τα απαγορευτικά μεγέθη πώς να προβείς σε οποιαδήποτε αγορά; Δε μπορούμε να αγοράζουμε βιβλία, οπότε μένουμε στάσιμοι».

Ο ίδιος θα εξηγήσει: «Κανονικά έπρεπε να διαθέτουμε γύρω στις 35 με 40.000 ευρώ ετησίως για αγορές. Τόσα είναι όμως τα χρήματα που παίρνουμε απ’ το κράτος -πέρα από τη μισθοδοσία!».

Στη Σουηδία, ο ίδιος θα υπερασπιστεί πέρα για πέρα τα δικαιώματα των φίλων του βιβλίου σε μια περιορισμένη, επαρχιακή πόλη.

Μεταξύ άλλων επισημαίνει: «είναι μύθος ότι οι άνθρωποι που ζουν στις νότιες χώρες δε διαβάζουν πολύ δεν χρησιμοποιούν βιβλιοθήκες και επομένως δεν χρειάζονται τις βιβλιοθήκες.

Είναι λάθος! Οι πολίτες της Βέροιας απέδειξαν ότι οι Έλληνες αγαπούν το διάβασμα, συχνά χρησιμοποιούν τις βιβλιοθήκες και τις χρειάζονται πραγματικά πιο πολύ σε περιόδους κρίσης όπως η σημερινή.

Ακόμα και αν οι πολίτες του Νότου χρησιμοποιούν άτυπα δίκτυα επικοινωνίας για να βρίσκουν λύσεις στα προβλήματά τους, οι δημόσιες βιβλιοθήκες ανοίγουν νέους ορίζοντες, χωρίς να εξαλείφουν τις παραδόσεις. Οι βιβλιοθήκες βρίσκονται στην καρδιά των κοινοτήτων τους ως νέα πηγή».

Στη Βέροια μάλιστα, η ομάδα της Βιβλιοθήκης προσπαθεί να προσελκύσει στον κόσμο των βιβλίων τις νέες ηλικίες.

«Θέλουμε τους teenagers, τους νέους ηλικίας Γυμνασίου και Λυκείου. Αυτή τη δυναμική κατηγορία. Σύμμαχός μας φυσικά είναι οι νέες τεχνολογίες και το media lab».

Αρωγός στην προσπάθεια ωστόσο, αποδεικνύονται και τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, το ραδιόφωνο και οι εφημερίδες της περιοχής που προβάλλουν την ισχυρή εικόνα της Βιβλιοθήκης.

•”Η ανάπτυξη αισθήματος κοινότητας”

Στην «καρδιά» του ρόλου της βιβλιοθήκης βρίσκονται οι ανάγκες της τοπικής κοινωνίας.

«Από εκεί αντλούμε τη δύναμη να παλεύουμε και να συνεχίζουμε να παρέχουμε υπηρεσίες προστιθέμενης αξίας προς το κοινό. Η βιβλιοθήκη μας νοιάζεται για το πώς να κάνει τη ζωή των ανθρώπων ευκολότερη και καλύτερη, κι όχι απλώς να φιλοξενεί βιβλία και πληροφορίες. Θέλουμε να βοηθήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους να βρίσκουν νέες οικονομικές, ακαδημαϊκές και κοινωνικές ευκαιρίες», μας εξηγεί.

Η ιδιαίτερη πρωτοβουλία του κυρίου Τροχόπουλου, έγκειται στην ανάδειξη της Βιβλιοθήκης, πέρα από την προσφορά προηγμένων υπηρεσιών πληροφόρησης και τεχνολογίας στους χρήστες της, σε «ζωντανό κέντρο» της κοινότητας.

Σε εποχές, οπότε τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής για τις Δημοτικές Βιβλιοθήκες μιλούν για μείωση του αριθμού τους κατά 6%, με παράλληλη συρρίκνωση του αριθμού των δανεισθέντων βιβλίων, η Βιβλιοθήκη της Βέροιας αναπτύσσεται.

Διοργανώνει σειρές μαθημάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών στις οποίες διδάσκονται δεξιοτεχνίες πραγματικού κόσμου, όπως χρήση λογισμικού, σύνταξη βιογραφικού σημειώματος, μοιράσματος online βίντεο και συμμετοχή στην κοινωνική δικτύωση.

Διδάσκει τους μεγαλύτερους πώς να πραγματοποιούν online αναζητήσεις και να χρησιμοποιούν τοποθεσίες κοινωνικής δικτύωσης, βοηθά τους μετανάστες να προσαρμόζονται στο νέο τους περιβάλλον, διαθέτει μικρή συλλογή βιβλίων και περιοδικών σε γλώσσες πέραν της ελληνικής και δίνει στους εφήβους μια ασφαλή εξωσχολική τοποθεσία για να ολοκληρώνουν τις εργασίες του σχολείου τους ή να συναντούν τους φίλους τους.

Παράλληλα, οι επισκέπτες- μέλη της έχουν τη δυνατότητα να πειραματιστούν στις «ψηφιακές εμπειρίες», να αποκτήσουν πρόσβαση σε βάσεις δεδομένων στην ελληνική και αγγλική γλώσσα, να δανειστούν έντυπο και οπτικοκουαστικό υλικό, να συμμετέχουν σε διαδανεισμό και παραγγελίες άρθρων από ελληνικά και ξενόγλωσσα περιοδικά, να δημιουργήσουν τη δική τους ιστοσελίδα πολιτιστικού περιεχομένου, να συμβουλευτούν τις λίστες με τα προτεινόμενα βιβλία, dvd, cd rom από το προσωπικό της Βιβλιοθήκης, να απευθυνθεί στο Κέντρο Πληροφόρησης του 1ου ορόφου, ή και να επισκεφθούν στον ίδιο όροφο την Αμερικανική Γωνιά, ένα Πληροφοριακό και Πολιτιστικό Κέντρο, το οποίο δημιουργήθηκε σε συνεργασία με το Γραφείο Δημοσίων Υποθέσεων της Αμερικανικής Πρεσβείας στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 2003 κ.α. Από τα πιο απλά, ως και τα πλέον σύνθετα… τα έμπρακτα οφέλη της δράσης της Βιβλιοθήκης είναι πολλά.

Μεταξύ αυτών, η βοήθεια που προσφέρει σε νέους να ξεκινήσουν την επαγγελματική τους καριέρα, στις παρούσες συνθήκες της αγοράς.

Η νεαρή Κατερίνα Χειμωνίδου έμαθε για μια θέση εργασίας σε τοπικό φορέα κινητής τηλεφωνίας, παρακολούθησε εκπαιδευτικά προγράμματα εξειδικευμένου λογισμικού στη Βιβλιοθήκη και κατάφερε να συντάξει ένα αξιοπρεπές βιογραφικό.

Η ίδια παραδέχεται πως κατόπιν βρήκε δουλειά και πως η Βιβλιοθήκη «έδωσε μια αρχική ώθηση στην καριέρα μου».

•”Οι κινητές Βιβλιοθήκες της πόλης”

«Να σκέφτεσαι σαν άνθρωπος της δράσης και να δρας σαν άνθρωπος της σκέψης», υποστηρίζει ο Bergson.

Με τη Βιβλιοθήκη της Βέροιας έχουν συνεργαστεί ως και σήμερα περισσότερες από εξήντα Βιβλιοθήκες σε όλη την Ελλάδα στα πλαίσια της ανάπτυξης σύγχρονων διαδικτυακών τόπων.

Και οι εξήντα Βιβλιοθήκες συμπεριλαμβάνονται στην ηλεκτρονική πύλη των δημόσιων Βιβλιοθηκών, που η ίδια δημιούργησε. «Η Βιβλιοθήκη της Βέροιας είναι μια από τις πιο διάσημες βιβλιοθήκες στην Ελλάδα. Τους ζητήσαμε να μας βοηθήσουν να φτιάξουμε τη βιβλιοθήκη μας‚ επειδή έχουν την τεχνογνωσία», δηλώνει ο Απόστολος Νεστορόπουλος, Δήμαρχος της περιοχής Αποστόλου Παύλου.

Οι κινητές Βιβλιοθήκες πάλι, αποτελούν ένα ακόμη στοίχημα.

Η πρώτη κινητή Βιβλιοθήκη εγκαινιάστηκε το 1993, με χρηματοδότηση του προγράμματος Mobile της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης.

Η δεύτερη ακολούθησε το 2000. Οι κινητές Βιβλιοθήκης είναι ειδικά διαμορφωμένα οχήματα με ράφια, βιβλία, έντυπο υλικό και υπολογιστές που επισκέπτονται μία φορά τον μήνα περιοχές στους Νομούς Ημαθίας, Πέλλας, Πιερίας και Κοζάνης. Η διαδρομή κάθε φορά είναι διαφορετική, πότε ο Άι Γιώργης, πότε η Μελίκη, αργότερα η Αγκαθιά, η Αγία Μαρίνα, το Τρίκορφο, η Αγκαθιά κ.ο.κ

Τα αυτοκίνητα της Βιβλιοθήκης σταθμεύουν στα δημοτικά σχολεία και τα κοινοτικά καταστήματα κάθε τόπου και παραμένουν εκεί τρεις περίπου ώρες ενώ κάθε πολίτης μπορεί να γίνει μέλος επιδεικνύοντας απλά την ταυτότητά του.

«Ας ελπίσουμε πως το πρόγραμμα θα εξακολουθήσει και μετά την εφαρμογή του Καλλικράτη στην τοπική αυτοδιοίκηση. Οι κινητές Βιβλιοθήκες αποτελούν ένα κοινωνικό γεγονός στα χωριά. Τις γνωρίζουν και ενίοτε τις επισκέπτονται οι περισσότεροι κάτοικοι, με έμφαση φυσικά στα παιδιά!».

•”Τα μαγικά κουτιά, η δωρεά του Ιδρύματος Νιάρχου”

Τα «μαγικά κουτιά» αποτελούν μία ακόμη καινοτομία του Βιβλιοθηκονόμου Τροχόπουλου.

Εγκαινιάστηκαν το 2009 από τον Κάρολο Παπούλια και αποτελούν την πρόταση του 21ου αιώνα για παιδιά, εφήβους και γονείς.

Η ιδέα στηρίζεται σε διαδραστικές εφαρμογές, περιοχές παιχνιδιού, εργαστήρια ρομποτικής, σταθμούς μουσικής, δραστηριότητες σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους.

Με ηλεκτρονικούς υπολογιστές, και κονσόλες WI Nintendo, στη γωνιά των μαγικών κουτιών, παιδιά και έφηβοι παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια, φτιάχνουν μικροκατασκευές ή ακούν μουσική σε ειδικά διαμορφωμένες «σπηλιές».

Οι τρεις γιοι του κυρίου Τροχόπουλου συμμετέχουν επίσης στα παιχνίδια των Κουτιών! «Είναι ενεργά και χαίρονται πολύ να συμμετέχουν!», θα μας εξηγήσει.

«Ως πατέρας συνειδητοποίησα πως είναι σημαντικό να αυξήσουμε την περιέργεια των παιδιών κι όχι κάποια συγκεκριμένη γνώση», συνεχίζει.

Η κύρια καινοτομία στο πρωτοπόρο πρόγραμμα των «Μαγικών κουτιών» έγκειται στην υιοθεσία τεχνολογιών αιχμής για να κεντρίζουν την παιδική δημιουργικότητα και τη συμμετοχή ικανών συνεργατών και εθελοντών στην εκπαίδευση παιδιών.

Σήμερα, περιφερειακοί πολιτιστικοί οργανισμοί έχουν αγκαλιάσει την ιδέα των Μαγικών Κουτιών και υποστηρίζουν την επέκταση προγραμμάτων για την προσέγγιση νεαρών πολιτών.

Το σχέδιο προβλέπει τη σταδιακή μεταμόρφωση ολόκληρου του κτηρίου, της μελλοντικής βιβλιοθήκης, σε ένα Μαγικό Κουτί, όπως μας αναφέρει ο κύριος Τροχόπουλος.

Οι εκδηλώσεις των «Μαγικών Κουτιών» και τα ομαδικά εργαστήρια πραγματοποιούνται την περίοδο των διακοπών και σε εορταστικές περιόδους με αργίες κ.ο.κ. Παράλληλα, τα «Μαγικά Κουτιά» επισκέπτονται σχολεία από όμορους Νομούς.

 
Το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» και οι κόμβοι κοινότητας
Ξεχωριστή αναφορά αξίζει να γίνει και για το διήμερο που διοργανώθηκε από κοινού απο την Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βέροιας και την Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία Future Library.

Στις συναντήσεις που πραγματοποιήθηκαν στους χώρους της Βιβλιοθήκης με εκπροσώπους βιβλιοθηκών και φορέων της ευρύτερης περιοχής συζητήθηκαν θέματα και τρόποι με τους οποίους θα μετατραπούν οι βιβλιοθήκες σε κόμβους της κοινότητας με κέντρο την εξυπηρέτηση του χρήστη και πολίτη της κοινότητας.

Η δράση χρηματοδοτείται από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

Σκοπό έχει την αναλυτική περιγραφή της τρέχουσας κατάστασης των δημοσίων και δημοτικών βιβλιοθηκών στη χώρα και την κατάρτιση σχεδίου και προτάσεων δράσης για τη βελτίωσή τους.

Η αστική μη κερδοσκοπική εταιρία «FUTURE LIBRARY: Προώθηση Καινοτομίας, Δημιουργικότητας και Κοινωνικών Δικτύων» θέλει να συμβάλλει, μεταξύ άλλων, στην ανάπτυξη των πολιτιστικών ιδρυμάτων της χώρας μέσα από δράσεις και προγράμματα σε θέματα οργάνωσης, βελτίωσης των υπηρεσιών και εισαγωγής των νέων τεχνολογιών.

Σκοπός είναι επίσης η παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών για την αποτελεσματικότερη διαχείριση πόρων με επινοητικότητα και εισαγωγή υπηρεσιών με μικρό ή καθόλου κόστος, μετατρέποντας «την κρίση σε ευκαιρία».

Υπεύθυνος του Προγράμματος είναι ο κ. Ι. Τροχόπουλος, Διευθυντής της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Βέροιας.

Το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» (www.SNF.org) είναι διεθνής κοινωφελής οργανισμός, που πραγματοποιεί δωρεές στους τομείς της τέχνης και του πολιτισμού, της παιδείας, της υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας.

Οι δραστηριότητες του Ιδρύματος έχουν οικουμενικό χαρακτήρα, με έμφαση στην υποστήριξη δράσεων ελληνικού ενδιαφέροντος.

Το Ίδρυμα ενισχύει με δωρεές οργανισμούς που επιδεικνύουν αποτελεσματική διοίκηση και σωστή διαχείριση και, συγχρόνως, διαθέτουν τη δυναμική να επιφέρουν αισθητές και διαχρονικές τομές στον χώρο τους.

Ενθαρρύνουμε την συνεργασία των δωρεοδόχων του Ιδρύματος και παρακολουθούμε από κοινού την εξέλιξή τους.

Το Ίδρυμα, επίσης, στηρίζει ενεργά προγράμματα που συμβάλλουν στην σύμπραξη φορέων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, ως αποτελεσματικά μέσα υποστήριξης του κοινού καλού.

Από την έναρξη των φιλανθρωπικών του δραστηριοτήτων, το 1996, μέχρι σήμερα, το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» έχει διαθέσει 895.000.000 Ευρώ (US$1.200.000.000), με περισσότερες από 1.900 δωρεές σε μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, σε 90 κράτη ανά τον κόσμο.

•”1.000.000 δολάρια είναι πολλά;”

«Εμείς δεν είχαμε ποτέ σχέση με την ελληνική πραγματικότητα. Ανέκαθεν ακολουθούσαμε ένα πιεστικό πρόγραμμα για να ανταποκριθούμε στις ανάγκες των ξένων εταίρων. Σύντομα κι αυτό το Βραβείο θα ξεχαστεί, με την καλή έννοια! Κι εμείς θα συνεχίσουμε την προσπάθεια. Πάντα υπάρχουν στόχοι κι εμείς δεν έχουμε φτάσει στην εκπλήρωσή τους!», θα δηλώσει γεμάτος αισιοδοξία.

Το βραβείο όμως, δεν ήρθε τυχαία.

Το Ίδρυμα «Πρόσβαση στη Μάθηση» του ζεύγους Γκέιτς αναγνωρίζει κάθε χρόνο τις καινοτόμες προσπάθειες βιβλιοθηκών και παρόμοιων οργανισμών εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών στην παροχή δωρεάν πρόσβασης σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές και στο Διαδίκτυο.

Απονέμεται από την πρωτοβουλία «Διεθνείς Βιβλιοθήκες», η οποία φιλοδοξεί να ανοίξει τον κόσμο της γνώσης, της πληροφορίας και της ευκαιρίας σε εκατομμύρια ανθρώπους των πιο υποβαθμισμένων περιοχών του πλανήτη.

Τα βραβεία έχουν ξεκινήσει να δίνονται από το 2000 σε χώρες όπως η Αυστραλία, το Μεξικό, η Φινλανδία, η Γερμανία και η Νότια Αφρική.

Στην περίπτωση της Βέροιας ,τα χρήματα του Ιδρυτή της Microsoft αναμένεται να διατεθούν για την επέκταση του δικτύου των βιβλιοθηκών της, για την αναβάθμιση της υποδομής της στον τομέα της πληροφορικής, την αναπαραγωγή της ιδέας των Μαγικών Κουτιών σε ολόκληρο το κύριο κτίριο της και σε όλα τα νέα παραρτήματα‚ καθώς και την επέκταση των δράσεων της Βιβλιοθήκης μέσα από ιστοσελίδες και χώρους κοινωνικής δικτύωσης.

Στους άμεσους σχεδιασμούς παράλληλα, εντάσσεται η δημιουργία ενός media lab «όπου θα μπορεί κανείς να φτιάξει από μια ψηφιακή ταινία μέχρι cd, ενώ παράλληλα θ’ αναβαθμίσουμε τις υπηρεσίες των δύο κινητών βιβλιοθηκών μας, καθώς και των δύο δημοτικών που εποπτεύουμε σε γειτονικό νομό.

Το μέλλον ανήκει στη συνεργασία. Αρκεί να υπάρχει μια πολύ καλά οργανωμένη βιβλιοθήκη και με υψηλό επίπεδο τεχνογνωσίας για κάθε περιοχή», υπογραμμίζει ο κύριος Τροχόπουλος.

«Το ποσό είναι σίγουρα πολύ μεγάλο κι εμείς είμαστε διατεθειμένοι να υλοποιήσουμε επενδυτικά προγράμματα. Ήδη έχουν δρομολογηθεί τα πεδία της επένδυσης».

•”Εδώ είναι Βαλκάνια. Το Ελσίνσκι κ.α.”

Στα πλαίσια της διεθνούς της παρουσίας, η Βιβλιοθήκη της Βέροιας έχει συνεργαστεί επί σειρά ετών με τη Δημοτική Βιβλιοθήκη του Ελσίνσκι και τη Δημόσια Βιβλιοθήκη του Aarhus.

«Τους συνάντησα πολλά χρόνια πριν και έχω εργαστεί μαζί τους σε πολλά προγράμματα. Έχουν γίνει – για ποικίλους και διαφορετικούς λόγους – μοναδική πηγή έμπνευσης και δύναμης για μένα προσωπικά, καθώς και για τη Βιβλιοθήκη της Βέροιας. Πρόκειται για Βιβλιοθήκες που έχουν λάβει επίσης το Βραβείο Gates».

Οι προσδοκίες για το κοντινό μέλλον πάλι, είναι υψηλές.

«Θέλουμε να αναπτύξουμε μια δυναμική στον Οργανισμό της Βιβλιοθήκης. Να αναδειχθεί σε ένα κέντρο αριστείας για Βιβλιοθήκες και στις υπόλοιπες χώρες των Βαλκανίων. Πρόσφατα για παράδειγμα, υποδεχθήκαμε 45 υπαλλήλους από τη Ρουμανία σε μια παρουσίαση της ανάπτυξης της Βιβλιοθήκης».

•”Το τοπίο των Βιβλιοθηκών στην Ελλάδα”

Προσωπική του επιθυμία θα μπορούσε να είναι η ανάδειξη των Βιβλιοθηκών ως φορέων πολιτισμού. Εδώ, ο ίδιος έρχεται να κρούσει το «καμπανάκι» του κινδύνου στην πολιτική ηγεσία του τόπου μας.

«Υπάρχουν πολλοί ικανοί πολιτικοί και οικονομικοί ηγέτες. Οι βιβλιοθήκες χρειάζεται να εστιάζουν την προσοχή τους στη δημιουργία περιβάλλοντος για την καλλιέργεια της πολιτιστικής παιδείας, κάτι που συχνά αγνοείται από τους πολιτικούς και οικονομικούς ηγέτες στις χώρες μας».

Προτείνει εξοικονόμηση χρημάτων και ουσιαστική λειτουργία των Οργανισμών.

«Η χώρα μας χρειάζεται πιο υγιείς αντίστοιχους οργανισμούς.

Με τα τωρινά οικονομικά δεδομένα της «κρίσης» προκύπτουν διάφορα ερωτήματα σε σχέση με την αποτελεσματικότητα και το ενδιαφέρον του κοινού για Οργανισμούς, όπως οι Βιβλιοθήκες, τα Πνευματικά, Πολιτιστικά Κέντρα κ.ο.κ.

Χρειάζεται να πραγματοποιηθεί μία αποτίμηση και να δοθεί προβάδισμα στις κρίσιμες υπηρεσίες.

Τα περισσότερα από τα παραπάνω Ιδρύματα αντιμετωπίζουν σοβαρότατο πρόβλημα επιβίωσης.

Τώρα πρέπει να βρούμε τρόπους, ώστε όλα αυτά τα Ιδρύματα να αποκτήσουν ουσιαστικό λόγο ύπαρξης.

Να εξετάσουμε αν πρέπει να συγχωνευτούν με στόχο την μικρότερη δυνατή επιβάρυνση και την καθιέρωση πραγματικών συνθηκών παιδείας και πολιτισμού».

Σκιαγραφώντας προτεινόμενες δράσεις στο ευρύτερο πεδίο μάλιστα, ο Γιάννης Τροχόπουλος θα υποστηρίξει:

«Από κάτω πρέπει να έρθει η πίεση ώστε να αλλάξουν τα πράγματα! Οι πολίτες οφείλουν να πιέσουν για ποιότητα στη ζωή τους. Εκ των άνω δε γίνεται τίποτε».

Και θα συνεχίσει… «Θα ήθελα να δω τις ελληνικές βιβλιοθήκες στην κορυφή του προγράμματος της κεντρικής κυβέρνησης και των τοπικών αυτοδιοικήσεων.

Τώρα είναι καιρός να συνδέσουμε τις υπηρεσίες βιβλιοθηκών με τις εθνικές προτεραιότητες και με μεγάλα ζητήματα, όπως κοινωνική συνοχή, ψηφιακή ενσωμάτωση, πολιτιστική και εκπαιδευτική ανάπτυξη».

Σύμφωνα με την καταμέτρηση του 2008 , η Ελλάδα διαθέτει 556 βιβλιοθήκες, μεταξύ των οποίων οι 499 είναι ανοιχτές στο κοινό.

Σε κάθε Βιβλιοθήκη αντιστοιχούν κατά μέσο όρο 22.5 χιλιάδες άνθρωποι, ενώ ο αντίστοιχος αριθμός στην Ιρλανδία είναι 12 χιλιάδες κάτοικοι ανά βιβλιοθήκη.

Στην περιφέρεια της Κρήτης αναλογικά με τον πληθυσμό οι βιβλιοθήκες είναι οι λιγότερες στην Ελλάδα. Εκεί αντιστοιχούν 35 χιλιάδες κάτοικοι για κάθε Βιβλιοθήκη.

Από την άλλη μεριά στο Νότιο Αιγαίο (Κυκλάδες και Δωδεκάνησα) αντιστοιχούν 17 χιλιάδες κάτοικοι ανά βιβλιοθήκη (αναλογικά είναι οι περισσότερες στην Ελλάδα)

Για την Εθνική Βιβλιοθήκη και τα σχέδια της δημιουργίας ενός νέου κτηρίου στο Φάληρο τώρα, αναφέρει τα εξής:

«Η Εθνική Βιβλιοθήκη, ως ίδρυμα, καρκινοβατεί. Δεν διαθέτουμε καν εθνική βιβλιογραφία. Ως διά μαγείας θα λειτουργήσει διαφορετικά; Μου κάνει εντύπωση ότι δεν έχει γίνει καμία δημόσια συζήτηση γι’ αυτό το θέμα. Για τη μνήμη της χώρας μας μιλάμε. Η πρόκληση είναι τεράστια!».

Στη My Way πάλι, δηλώνει: «Δε μπορώ να μιλήσω εκ μέρους της Εθνικής Βιβλιοθήκης, εφόσον ζω αρκετά μακριά, δεν έχω καμία θεσμική ή τυπική σχέση με την Βιβλιοθήκη. Ευχή όλων μας είναι να σταθεί σαν πρώτη Βιβλιοθήκη της χώρας, να αναλάβει το δρόμο της και να ανοίγει δρόμους σε όλους μας».

•”Η ζωή του σε μια επαρχιακή πόλη. Ανάγκη για καινοτομίες”

Πέρα από τη θητεία του στο εξωτερικό, ο Γιάννης Τροχόπουλος μένει στη Βέροια non stop καθ όλη τη διάρκεια της ζωής του. Οι ρυθμοί της καθημερινότητας εκεί, μοιάζουν με την εικόνα των περισσότερων επαρχιακών πόλεων στην Ελλάδα.

«Η Βέροια είναι μια τυπική επαρχιακή πόλη. Τα τελευταία 20-25 χρόνια έχει υποστεί μια «καθίζηση». Συγκριτικά με αντίστοιχου μεγέθους ευρωπαϊκές πόλεις, δεν έχει ενδιαφέρουσα κινητικότητα. Δε διαθέτει άλλωστε κάποιο πανεπιστημιακό κέντρο και δε φιλοξενεί φοιτητές.

Ανά περιόδους ανοίγουν διάφοροι χώροι πολιτισμού, οι οποίοι κατόπιν κλείνουν λόγω μεγάλων λειτουργικών εξόδων.

Αυτό που δεν έχει κατανοήσει ο περισσότερος κόσμος εδώ είναι πως αυτό που χρειάζεται είναι η ιδέα και η δημιουργικότητα, όχι οι κτηριακές υποδομές. Χρειάζεται ένα υγιές περιβάλλον, να δίνει δυνατότητα στους νέους και ελπίδα για νέες ευκαιρίες».

«Η πόλη όμως, θα τα καταφέρει και θα βρει τρόπο να επιστρέψει στην λαμπρή της ιστορία και παράδοση.

Θα βρεθεί τρόπος στην κρίση.

Γύρω μας υπάρχουν η Βεργίνα, οι Βελιές και ένας πλούτος Βυζαντινών Εκκλησιών.

Καλούμαστε όλοι να λειτουργήσουμε δημιουργικά…»

•”Ένα πορτρέτο μόλις ολοκληρώνεται… Το ποίημα της «ελπίδας»”

Οι στίχοι του ποιήματος «Ελπίδα ΙΙΙ» που ακούστηκε στην τελετή του Γκέτενμποργκ αντιπροσωπεύει πέρα για πέρα τη φιλοσοφία ζωής του Γιάννη Τροχόπουλου.

Το ποίημα αναφέρει:
«Δεν το αποκλείω.
Όσα νόμισα ότι μπορώ να ονειρευτώ
Σ’αυτήν να τα οφείλω
Αλλά εν γνώσει μου τουλάχιστον
Δεν καταδέχτηκα τη βοήθειά της
εκτός εάν το ίδιο το όνειρο πήρε την ταπεινωτική πρωτοβουλία
γενικά δε ζητώ
μόνο στην προσευχή μου επιτρέπω κάθε τόσο κάτι να χρειάζεται
γιατί ξέρω πώς λαχανιάζει στον ανήφορο και παραιτείται γρήγορα από την κορυφή
εγώ η ίδια συνήθως δε ζητώ ούτε και παίρνω τίποτα
απ’ όσα φορτικά επιμένει να δίνει η ελπίδα
εκτός αν μου δώσει κανένα κλειδί τότε ναι,
ταπεινώνομαι χωρίς ντροπή
το αρπάζω ό,τι κλειδί και να ΄ναι αυτό
και άλλης πόρτας, ξένης να’ναι το αρπάζω παρά να μείνω έξω»…

Σχετικά Άρθρα