Το δικαίωμα στην ιδιοκτησία είναι κατάκτηση που προσφέρει το καπιταλιστικό σύστημα και δεν μπορεί να αφαιρεθεί βιαίως
«Είσοδος στην κανονικότητα σημαίνει είσοδο στην κανονική καπιταλιστική οικονομία, που σημαίνει τράπεζες ισχυρές» απεφάνθη ο αντιπρόεδρος και υπουργός Ανάπτυξης της ΝΔ, Α. Γεωργιάδης στο πλαίσιο χαιρετισμού που απηύθυνε σε εκδήλωση του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου για το θέμα των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας.
Προφανώς ξεχνάει ότι το δικαίωμα στην ιδιοκτησία είναι κατάκτηση που προσφέρει το καπιταλιστικό σύστημα.
Χωρίς αλληλεπίδραση με την πραγματική οικονομία και κοινωνία, οι φορείς χάραξης πολιτικής, έχουν αφαιρέσει μόνοι τους το δικαίωμα της αξιοπιστίας ως αυτονόητη έννοια. Η μακροχρόνια αδράνεια τους και οι αναποτελεσματικές πολιτικές τους ακυρώνουν και δυσφημούν το καπιταλιστικό σύστημα , στον πυρήνα του οποίου είναι να λειτουργεί για τους ανθρώπους.
Το ανθρωποκεντρικό καπιταλιστικό σύστημα έχει ανάγκη από επαναστάτες που γνωρίζουν ότι πρέπει να ματώσουν μαζί με τους δρώντες επιχειρηματικά πολίτες του ιδιωτικού τομέα. Μαζί σε όλα, στην άνοδο και την πτώση, να εμπνεύσουν και να δώσουν λύσεις. Να ματώσουν ξανά και ξανά.
Το δικαίωμα στην ιδιοκτησία είναι κατάκτηση που προσφέρει το καπιταλιστικό σύστημα, μαζί με τις ευκαιρίες προόδου σε όλους. Θα όφειλαν, οι πολιτικοί και τραπεζικοί φορείς χάραξης πολιτικής, να είχαν αναζητήσει πρακτικές λύσεις, στα 10 χρόνια κρίσης, για τους κακοπληρωτές και όσους αντικειμενικά δεν μπορούν. Κύριο συστατικό της αντίληψης των τραπεζικών φορέων πολιτικής θα έπρεπε να είναι η ενθάρρυνση δημιουργίας και η βοήθεια στις δύσκολες περιόδους της παρατεταμένης κρίσης να εξοφλήσουν οι πολίτες τα χρέη τους με συνεχή ενημέρωση και πρακτικές. Ο απηνής διωγμός, η κατάσταση αυθαιρεσίας σε πρακτικές αθλιότατες, δημιούργησαν μια απεχθή αντίληψη που αδικεί και τους ιδίους τους φορείς. Το ανθρώπινο δυναμικό δεν είναι παράπλευρη απώλεια. Ιδίως όταν αυτό το ίδιο δυναμικό στήριξε κατά το παρελθόν πολλαπλώς τους φορείς. Οι τράπεζες αδίκησαν τον ρόλο τους όταν εισήλθαν άτακτα και απερίσκεπτα σε κυνήγι διακοποδανείων εκπαιδεύοντας τους πολίτες στην χαλαρότητα του άκοπου life style.
Η αριστοκρατία των αδρανών φορέων όταν συναντάει την κρατική εξουσία της αυθαιρεσίας στον οικονομικό σχεδιασμό, παραδίδει την ελεύθερη οικονομία σε σκοτεινές πρακτικές που δεν έχουν θέση σε ένα ανθρωποκεντρικό καπιταλιστικό σύστημα.
Οι πολίτες και οι επιχειρηματίες, που δρουν σε ένα ελεύθερο καπιταλιστικό σύστημα είναι οι κύριοι της μοίρας τους. Αυτό τους παρέχει το αναφαίρετο δικαίωμα της ορθολογικής διαχείρισης των υποχρεώσεων τους. Και επίσης έχουν κερδίσει το δικαίωμα να διεκδικούν, με τον δικό τους τρόπο και τους κανόνες της κοινής λογικής. Διεκδικούν γιατί μοχθούν. Εργάζονται νυχθημερόν σε ένα εχθρικό περιβάλλον. Χωρίς συμμάχους πουθενά. Τα τραπεζικά ιδρύματα έχουν θεμελιώδη υποχρέωση να τους σέβονται και να τους ακούνε. Από την άλλη το πολιτικό σύστημα, μετά από 10 χρόνια αδράνειας, οφείλει να προτάξει την πολιτική βούλησή του, με καθαρό λόγο και διαυγείς αποφάσεις – δεν είναι ατομική απόφαση ενός πολιτικού η σωτηρία των σπιτιών, είναι θέμα πρωτίστως συλλογικής βούλησης.
Το δικαίωμα στην ιδιοκτησία ως κατάκτηση δεν μπορεί να αφαιρεθεί βιαίως. Κάθε πολίτης, έχει δικαίωμα στην ιδιοκτησία και την ελευθερία να το αποκτήσει, στο πλαίσιο που του παρέχει το καπιταλιστικό σύστημα ως βάση της ελεύθερης οικονομίας και δράσης του. Οποιαδήποτε παρέμβαση οφείλει να διαθέτει πλήρη τεκμηρίωση για κάθε περίπτωση ξεχωριστά. Διαφορετικά θα εκληφθεί ως στέρηση του δικαιώματος δημιουργίας και θα αντιγράφει την στέρηση του δικαιώματος ιδιοκτησίας με σοβιετικού τύπου πρακτικές. Εκτός και αν το μοντέλο της γερμανικής ευρωζώνης είναι σοβιετικού τύπου και όχι μιας ελεύθερης οικονομίας δυτικού τύπου.
Και αν θέλει κάποιος να χρησιμοποιήσει τα επιχειρήματα τους με άλλη ανάγνωση «ας φέρουν πρώτα την ανάπτυξη και με την δημιουργία πλούτου να αποπληρώσουν οι πολίτες τα δάνεια τους και να σώσουν τα σπίτια τους.»
Η αστική δημοκρατία μας έχει ανάγκη από αλήθειες και πράξεις ουσίας.
Π. Τσακιρίδης
mywaypress.gr
