Ο ΣΕΒ στο πλαίσιο της δίκαιης ανάπτυξης προτείνει την εισαγωγή ενός «κόφτη φόρων»
• Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που το προετοιμάζουν από σήμερα! Malcolm X.
O επιχειρηματικός κόσμος θεωρεί κάτι παραπάνω από αναγκαία την ανάληψη άμεσων αναπτυξιακών πρωτοβουλιών για να γυρίσει η χώρα σελίδα και να εισέλθει μία ώρα αρχύτερα στην κανονικότητα της ανάκαμψης, αναφέρει το Eβδομαδιαίο Δελτίο για την Ελληνική Oικονομία – Οικονομία & Επιχειρήσεις του ΣΕΒ.
Είναι αδήριτη ανάγκη να υιοθετηθεί ένα πρόγραμμα με μέτρα αναπτυξιακού χαρακτήρα, ώστε να μετριασθούν οι υφεσιακές επιπτώσεις των μέτρων υπερφορολόγησης της ιδιωτικής οικονομίας, που κακώς υιοθετήθηκαν και εφαρμόζονται. Δεδομένου ότι η τήρηση του προγράμματος που έχει συμφωνηθεί με τους εταίρους είναι εκ των ων ουκ άνευ για την ανάκτηση της αξιοπιστίας της οικονομικής πολιτικής και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των επενδυτών στις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, δεν τίθεται θέμα μη υλοποίησης του προγράμματος. Ο ΣΕΒ, στο πλαίσιο της δίκαιης ανάπτυξης και παραγωγικής ανασυγκρότησης που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση, και για να δοθεί ουσιαστική σημασία στις παραδοσιακές δράσεις της αναπτυξιακής πολιτικής, προτείνει την εισαγωγή ενός «κόφτη φόρων», δηλαδή τη μείωση των φορολογικών συντελεστών στο βαθμό που μειώνεται η φοροδιαφυγή από την υλοποίηση ενός συνεκτικού και αποτελεσματικού σχεδίου επέκτασης της φορολογικής βάσης με μετρήσιμους στόχους. Εγγύηση για την υλοποίηση αυτού του σχεδίου είναι να εισαχθεί ως προαπαιτούμενο για την εκταμίευση των δόσεων του προγράμματος. Σε περίπτωση επίτευξης των στόχων της πάταξης της φοροδιαφυγής, οι φορολογικοί συντελεστές μειώνονται pari passu χωρίς να επηρεάζεται (παρά μόνον θετικά από την ανάκαμψη της οικονομικής δραστηριότητας) η επίτευξη των στόχων δημοσιονομικής προσαρμογής του προγράμματος. Το μόνο που αλλάζει είναι ότι η πληρωμή των φόρων μετακυλύεται από τους συνεπείς φορολογουμένους στους φοροκλέφτες, τους λαθρέμπορους κ.λπ. Σε περίπτωση μερικής ή μηδενικής επίτευξης των στόχων, τότε οι φορολογικοί συντελεστές μειώνονται ως εάν οι στόχοι να είχαν επιτευχθεί, με την αναπλήρωση, όμως, των εσόδων να χρηματοδοτείται από περικοπές δαπανών. Το σύστημα αυτό θα δώσει το απαραίτητο κίνητρο/φόβητρο στη δημοσιονομική διοίκηση και τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν, με επάρκεια και συνέπεια, ένα πραγματικά αποτελεσματικό σύστημα πάταξης της φοροδιαφυγής. Στην ουσία, πρόκειται για την εφαρμογή ενός κόφτη φορολογικών συντελεστών που λειτουργεί παράλληλα, και , με την ίδια λογική, με τον κόφτη δαπανών που έχει ήδη ψηφισθεί. Όπως τόνισε και ο Θεόδωρος Φέσσας στην ομιλία του στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ στις 21/6/2016: «Πρέπει όλοι να κάνουν σωστά τη δουλειά τους και να την κάνουν τώρα».
Γενική Συνέλευση ΣΕΒ – Απόσπασμα από την ομιλία του Προέδρου
«Οι διεθνείς προκλήσεις: Εδώ και μια δεκαετία περίπου, η αστάθεια είναι η νέα παγκόσμια πραγματικότητα. Οι ανισότητες μεγαλώνουν, ακραίες φωνές αποκτούν πολιτική έκφραση και αναπτύσσεται μια νέα αντι-συστημική κουλτούρα, που εκφράζει τους χαμένους της παγκοσμιοποίησης. Η μεταναστευτική κρίση τραυματίζει την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, την Ευρώπη των ανοιχτών συνόρων. Μεθαύριο στη Μεγάλη Βρετανία, η λαϊκή ψήφος μπορεί να προκαλέσει τεράστια αναταραχή και ριζικές αλλαγές στο μέλλον της Ευρώπης. Όλοι μας συγκλονιστήκαμε από την αποτρόπαια δολοφονία της Τζο Κοξ, που έγινε σε μία χώρα που δεν χαρακτηρίζεται από έντονα πολιτικά πάθη.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνει αδύναμη και μπλοκαρισμένη από εθνικές ατζέντες. Δυσκολεύεται να λάβει γρήγορες και αποτελεσματικές αποφάσεις. Ταυτόχρονα όμως, ανοίγονται μπροστά μας λεωφόροι γεμάτες ευκαιρίες για ανάπτυξη και δουλειές. Η τεχνολογία μετασχηματίζει συνέχεια και με ταχύτατους ρυθμούς επιχειρήσεις, οικονομίες, ανθρώπινες συμπεριφορές και κοινωνίες. Η 4η βιομηχανική επανάσταση, η κυκλική οικονομία, η πραγματική ένωση της Ευρώπης, μπορούν να κινητοποιήσουν τις οικονομίες όλων των κρατών-μελών, όχι μόνο των ισχυροτέρων.
Απέναντι σε αυτές τις προκλήσεις, που αφορούν όλους μας, η μόνη βιώσιμη επιλογή είναι η συνεργασία. Ο παραδοσιακός διαχωρισμός Αριστεράς-Δεξιάς είναι ξεπερασμένος. Το πραγματικό δίλημμα είναι ένα: Θέλουμε την ανοιχτή κοινωνία του ανταγωνισμού, της συμμετοχής, των ευκαιριών, της κινητικότητας, ή θέλουμε τα κλειστά συστήματα των διακρίσεων, της αναξιοκρατίας, της στασιμότητας, της εσωστρέφειας;
Η ιστορία, η γνώση, η τεχνολογία έχουν δώσει, ήδη, τις απαντήσεις. Το μέλλον ανήκει στις ανοιχτές κοινωνίες και στις ανοιχτές οικονομίες.
Πού βρίσκεται η Ελλάδα σήμερα: Η οικονομία μας ασθμαίνει. Η διεθνής ανταγωνιστικότητα της χώρας υποχωρεί. Η ολοκλήρωση της αξιολόγησης από μόνη της, δεν αρκεί. Με αυτό το μείγμα πολιτικής και μια ανόρεκτη εφαρμογή του προγράμματος, δεν θα γυρίσουμε σελίδα. Σίγουρα, πολλά πράγματα πρέπει να αλλάξουν στη χώρα. Το Σύνταγμα, ο εκλογικός νόμος και τόσα άλλα. Αλλά η άμεση ανάπτυξη που έχουμε ανάγκη τώρα, δεν μπορεί να τα περιμένει. Ας εστιάσουμε λοιπόν στα βασικά.
Η κύρια αδυναμία της οικονομίας μας είναι το σχετικά μικρό μέγεθος και η χαμηλή ανταγωνιστικότητα του παραγωγικού τομέα της. Μια σοβαρή αναπτυξιακή πολιτική πρέπει να στοχεύει στη μεγέθυνση και όχι στην περαιτέρω συρρίκνωσή του. Παραοικονομία, υφεσιακά μέτρα και χαμηλή παραγωγικότητα του δημοσίου, εμποδίζουν τον ιδιωτικό τομέα να μεγαλώσει. Η παραοικονομία εκτιμάται στο 25% του ΑΕΠ, δηλαδή πάνω από € 40 δισ. και η φοροδιαφυγή προσεγγίζει τα € 10 δισ. Φορολογία και εισφορές, επιβαρύνουν δυσανάλογα το κόστος των επιχειρήσεων και απομειώνουν το διαθέσιμο εισόδημα των εργαζομένων. Πολύς κόσμος δουλεύει σκληρά και στο τέλος δεν του μένει τίποτε. Η άνιση κατανομή των βαρών προκαλεί τους νομοταγείς. Το 3% των φορολογουμένων πληρώνουν πάνω από το 40% του φόρου εισοδήματος, ενώ το 55% δεν πληρώνουν καθόλου φόρο. Αν αυτοί που πληρώνουν αποστασιοποιηθούν ή φύγουν από τη χώρα, ποιός θα συντηρεί τους περίπου 2,7 εκατ. συνταξιούχους και 700.000 υπαλλήλους του δημοσίου;
Το κόστος δανεισμού είναι πολλαπλάσιο σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη και το Τραπεζικό σύστημα λειτουργεί με περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων.
Η παραγωγικότητα του δημόσιου τομέα είναι ιδιαίτερα χαμηλή και η παροχή υπηρεσιών προς τους πολίτες καταρρέει. Τα φαινόμενα είναι ήδη ανησυχητικά. Επιχειρήσεις μετακομίζουν σε άλλες χώρες και δύσκολα θα αποφασίσουν να επιστρέψουν. Πολλοί άξιοι και παραγωγικοί Έλληνες, μισθωτοί και ελεύθεροι επαγγελματίες, βρίσκουν δουλειά στο εξωτερικό. Η υπερφορολόγηση της εργασίας κάνει ασύμφορη την παραμονή τους στην Ελλάδα. Η μετανάστευση δεν αφορά μόνο τους άνεργους νέους. Σήμερα είναι ελκυστική επιλογή ακόμη και για αυτούς που έχουν δουλειά στη χώρα μας. Όσο καθυστερούμε να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα θα βυθιζόμαστε σε χειρότερα αδιέξοδα.
Ας κάνουμε, επιτέλους, την επίλυση των σημαντικότερων προβλημάτων εθνικούς στόχους και ας μετρήσουμε την επιτυχία όλων μας με βάση αυτό!
Τι πρέπει να γίνει: Πολλά πρέπει να γίνουν. Θα επικεντρωθώ μόνο σε τρείς εθνικούς στόχους. Αυτούς που κατ’ εξοχήν θα ξεκλειδώσουν την οικονομία.
- Υλοποίηση ολοκληρωμένου σχεδίου αντιμετώπισης φοροδιαφυγής, εισφοροδιαφυγής και λαθρεμπορίου
Η φοροκλοπή αποτελεί εθνική ντροπή και μάστιγα για την οικονομία της χώρας. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για οποιαδήποτε μετάθεση της επίλυσης του προβλήματος στο μέλλον. Το σχέδιο μπορεί και πρέπει να ολοκληρωθεί μέσα σε λίγους μήνες. Υπάρχει πλέον διαθέσιμη όλη η τεχνογνωσία, οι υποδομές και η απαιτούμενη βοήθεια. Μετά από συζήτηση και συμφωνία με τους εταίρους μας, μπορεί να τεθεί σε εφαρμογή από τις αρχές του 2017. Απευθύνουμε λοιπόν μία συγκεκριμένη πρόταση τόσο στους εταίρους μας όσο και στην Ελληνική κυβέρνηση:
Το ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης της φοροκλοπής να μπει προαπαιτούμενο σε επόμενη αξιολόγηση, με μετρήσιμους στόχους εσόδων, σφικτό χρονοδιάγραμμα, ξεκάθαρες ευθύνες υλοποίησης και εκατέρωθεν δέσμευση για το αποτέλεσμα. Εμείς θα το στηρίξουμε με προτάσεις, καλές πρακτικές και στελέχη.
Η αντιμετώπιση της φοροκλοπής θα αλλάξει όλη την εικόνα της χώρας και θα δώσει τεράστιες δυνατότητες άσκησης αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής.
Θα μας κάνει πλέον μια κανονική χώρα, όπου θα επικρατήσει το αίσθημα δικαιοσύνης και θα περιοριστεί η διαφθορά.
Μετά από τόσα χρόνια άκαρπων προσπαθειών, αλλά και με την πληθώρα γνώσης, τεχνολογικών λύσεων, εργαλείων, δεδομένων και εμπειριών είναι πλέον απόλυτα θεμιτό και δικαιολογημένο να πούμε ότι όποιος δε διασφαλίζει τη λύση είναι μέρος του προβλήματος.
Και λύσεις υπάρχουν. Αναφέρω ενδεικτικά μόνο μερικές:
-καθιέρωση ηλεκτρονικής τιμολόγησης, διαβίβασης και σήμανσης σε όλες τις συναλλαγές των επιχειρήσεων,
-μοναδική ψηφιακή ταυτότητα για όλους τους πολίτες και τις επιχειρήσεις,
-μέτρα και κίνητρα για τη μεγιστοποίηση των ηλεκτρονικών πληρωμών,
-καταβολή όλων των μισθών, εισφορών και αμοιβών μέσω τραπεζικού συστήματος,
-αντικίνητρα στην κυκλοφορία των μετρητών,
-πλήρης εφαρμογή των συστημάτων εισροών – εκροών στη διακίνηση καυσίμων και τοποθέτηση scanners στα τελωνεία,
-ανάθεση της αξιολόγησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών σε αξιόπιστες ελεγκτικές εταιρείες.
Χρόνος για άλλα ημίμετρα δεν υπάρχει!
Και μια ακόμη ουσιαστική επισήμανση. Η μάχη κατά της φοροκλοπής είναι η μητέρα των μαχών. Όταν κερδηθεί, θα αλλάξει ριζικά η νοοτροπία στο σύνολο της Δημόσιας Διοίκησης.
- Εξορθολογισμός του φορολογικού συστήματος
Το μίγμα πολιτικής που εφαρμόζεται είναι λάθος, αιχμή του λάθους είναι η υπερφορολόγηση και πρέπει να αλλάξει άμεσα. Η αύξηση των φόρων προκαλεί ύφεση και τελικά δεν οδηγεί στην αύξηση των δημοσίων εσόδων. Είναι ενάντια στην οικονομική λογική, αλλά και σε κάθε λογική, να επιμένουμε σε μέτρα που δεν αποδίδουν. Το νέο κύμα φόρων είναι επικίνδυνο. Και για την αγορά, καθώς την απειλεί με νέα ύφεση και για την κοινωνία αλλά και για τα δημόσια έσοδα. Γιατί στην Ελλάδα αυξάνουμε τους φόρους κάθε φορά που μας λείπουν έσοδα….. Στην ουσία όμως εξωθούμε όλο και περισσότερους στην παραοικονομία. Είναι καιρός να σκεφτούμε αλλιώς. Όπως π.χ. έκανε η Ρουμανία το 2015. Μείωσε τον ΦΠΑ στα τρόφιμα από το 24% στο 9% και τα αντίστοιχα έσοδά της αυξήθηκαν κατά 12%.
Η σωστή λύση για την Ελλάδα, κατά την άποψή μας, είναι η άμεση εφαρμογή χαμηλών φορολογικών συντελεστών με αυστηρότατη διαδικασία είσπραξης. Φυσικά και αντιλαμβανόμαστε και σεβόμαστε τις δημοσιονομικές υποχρεώσεις της χώρας. Προτείνουμε λοιπόν, την εισαγωγή ενός «κόφτη φορολογικών συντελεστών». Με άμεση μείωση συντελεστών μόλις επιτυγχάνονται μετρήσιμοι στόχοι εσόδων από τη σύλληψη της φοροκλοπής. Είμαι βέβαιος πως οι εταίροι μας, με ενθουσιασμό θα συμφωνήσουν σε ένα τέτοιο μέτρο.
- Ολοκληρωμένο σχέδιο για την προσέλκυση επενδύσεων
Οι ετήσιες επενδύσεις στην Ελλάδα έχουν μειωθεί από 21% του ΑΕΠ, σε 11% τα τελευταία χρόνια. Ευρωπαϊκοί και εθνικοί πόροι δεν επαρκούν για να χρηματοδοτήσουν τις επενδυτικές ανάγκες της χώρας. Προτείνουμε και προσφερόμαστε να συμβάλουμε καθοριστικά στην άμεση κατάρτιση και υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου προσέλκυσης επενδύσεων με τα εξής κεντρικά στοιχεία:
-Ιδιωτικοποιήσεις: Οι πρόσφατες συμφωνίες σημαντικότατων ιδιωτικοποιήσεων είναι αναμφισβήτητα πολύ σημαντική εξέλιξη. Πολλές ακόμη ιδιωτικοποιήσεις είναι ήδη προγραμματισμένες. Ας προχωρήσουν το ταχύτερο δυνατό, διασφαλίζοντας τις υψηλότερες δυνατές επενδύσεις. Πριν περάσουν 5 χρόνια, όπως συνέβη με το παλιό αεροδρόμιο στο Ελληνικό.
-Συμπράξεις Δημόσιου – Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ): Η δημοσιονομική κατάσταση επιβάλει την εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα σε ένα μακρόπνοο πρόγραμμα συμπράξεων και παραχωρήσεων για σημαντικά έργα δημοσίου συμφέροντος. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η ηλεκτρική διασύνδεση της Κρήτης, η διαχείριση των στερεών αποβλήτων, η επέκταση των συμβάσεων παραχώρησης συγκοινωνιακών υποδομών και τόσα άλλα έργα… Το κράτος δε διαθέτει επαρκείς πόρους να τα κατασκευάσει, μπορεί όμως και οφείλει να προσελκύσει ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια.
-Μη εξυπηρετούμενα Δάνεια (NPL’s): Τα κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια, όσο δε διευθετούνται, είναι βόμβα στα θεμέλια της οικονομίας. Αποτελούν όμως και δυνητικό πόλο προσέλκυσης επενδύσεων. Η άμεση διαχείρισή τους, με όρους αγοράς και διαφάνειας, χωρίς νόθευση του ανταγωνισμού είναι επιβεβλημένη.
-Ενεργειακή Διασύνδεση: Η απομόνωση της χώρας μας από τις ενεργειακά εξελιγμένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οδηγεί σε μείωση της ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας μας. Θεωρούμε επιβεβλημένη την ενεργειακή διασύνδεση της Ελλάδας με την υπόλοιπη Ευρώπη και την πλήρη επίτευξη των στόχων του Target Model.
-Ψηφιακή Οικονομία: Η Ελλάδα, σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς δείκτες, είναι 26η μεταξύ των 28 χωρών σε θέματα ψηφιακής οικονομίας. Η μετάβαση σε υψηλότερες θέσεις προϋποθέτει σημαντικές επενδύσεις, πρωτίστως σε υποδομές τηλεπικοινωνιακών δικτύων.
-Τουρισμός: Μην σας κουράζω με τα αυτονόητα. Φανταστείτε μόνο τα κεφάλαια που μπορούν να επενδυθούν για την ανάπτυξη του παραλιακού μετώπου της Αττικής, για εξάστερα ξενοδοχεία, για γήπεδα golf και μαρίνες!
-Παραγωγικοί τομείς με υψηλές προοπτικές ανάπτυξης: Είναι πολλοί, αρκετοί είναι γνωστοί, όπως π.χ. logistics, αγρο-διατροφή, ενέργεια, ορυκτός πλούτος, πληροφορική, φάρμακα, υγεία. Αλλά και άλλοι πιο καινοτόμοι, όπως, βιοτεχνολογία, καλλιτεχνικές παραγωγές, μόδα, κ.ά., όπου η Ελλάδα μπορεί να κτίσει “brand name” και να προσελκύσει σημαντικές επενδύσεις.
Απαραίτητα στοιχεία του προγράμματος είναι επίσης:
-Φιλικό επιχειρηματικό περιβάλλον: Στη χώρα μας πρέπει να συμφιλιωθούμε με την έννοια και τη συμβολή της υγιούς επιχειρηματικότητας. Όσοι επενδύουν, δίνουν δουλειές και δημιουργούν κέρδη πρέπει να ενθαρρύνονται.
-Σύγχρονες εργασιακές σχέσεις: Τα κεντρικά ζητήματα με τα οποία πρέπει επιτέλους να ασχοληθούμε είναι το υψηλό μη μισθολογικό κόστος, η εκτεταμένη αδήλωτη εργασία και η εισφοροδιαφυγή. Oι ομαδικές απολύσεις και το lock out δεν είναι λύση και σίγουρα δεν είναι στην ατζέντα του ΣΕΒ. Πρέπει να διασφαλίσουμε τη σωστή λειτουργία του θεσμού της Διαιτησίας για να αποφύγουμε μισθολογικές υπερβολές και πισωγυρίσματα. Ο συνδικαλιστικός νόμος είναι ξεπερασμένος. Χρειάζεται αναθεώρηση. Βλέπουμε τις παρενέργειές του σε κρίσιμες δραστηριότητες, όπως στα λιμάνια που παραλύουν το τελευταίο διάστημα και απειλούν την κρουαζιέρα.
Πολλές ακόμη δράσεις απαιτούνται προκειμένου να γίνει η Ελλάδα σύγχρονη και ανταγωνιστική: στο ασφαλιστικό, στην υγεία, στη δικαιοσύνη, στη δημόσια Διοίκηση, στην παιδεία, στην έρευνα, κ.λπ. Θεωρούμε όμως ότι αν πετύχουμε άμεσα τους τρεις εθνικούς στόχους που προανέφερα, δηλαδή την καταπολέμηση της φοροκλοπής, τη μείωση των φορολογικών συντελεστών και την επιθετική προσέλκυση επενδύσεων, η επιτυχία αυτή θα λειτουργήσει ως καταλύτης.
Εφόσον φυσικά διασφαλίσουμε και τους κρίσιμους παράγοντες επιτυχίας, τους οποίους σας αναφέρω συνοπτικά.
Κρίσιμοι παράγοντες επιτυχίας:
- Κοινή ιδιοκτησία των λύσεων και κοινή στρατηγική με τους εταίρους μας
Αναδεικνύουμε συχνά τις ευθύνες των Ελληνικών κυβερνήσεων για την παρατεταμένη κρίση. Αναρωτιέμαι όμως: Η αποτυχία της εφαρμογής των μνημονίων είναι υπόθεση μόνο της Ελλάδας; Πώς συμφώνησαν τόσοι Πρωθυπουργοί και Υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης σε αδιέξοδες υφεσιακές πολιτικές; Αυτές εφαρμόζουν στις χώρες τους; Οι εμπειρίες των μνημονίων περιέχουν μαθήματα τόσο για την Ευρώπη όσο και για την Ελλάδα. Τα μνημόνια εντόπισαν το πρόβλημα της Ελλάδας, έθεσαν στόχους, αλλά δεν διασφάλισαν ούτε την ορθότητα, ούτε την προτεραιοποίηση των μέτρων. Η ιδιοκτησία στις λύσεις πρέπει να είναι κοινή, η δέσμευση στην ορθότητα και στα αποτελέσματα επίσης, τα οφέλη πρέπει να είναι εμφανή και για τις δύο πλευρές.
Είμαστε ευγνώμονες για όλα όσα έχει κάνει η Ευρώπη για την Ελλάδα. Απαιτείται όμως να αναληφθεί ακόμη μια πρωτοβουλία. Ένα σχέδιο Γιουνκέρ για την Ελλάδα:
-Για την ταχύτερη δυνατή αναθεώρηση και εξορθολογισμό των υφεσιακών μέτρων.
-Για την επιτάχυνση των διαρθρωτικών αλλαγών
-Για την αύξηση των επενδυτικών κεφαλαίων προς την Ελλάδα από τους Ευρωπαϊκούς οργανισμούς χρηματοδότησης.
Έτσι, θα αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των αγορών, θα εισρεύσουν ιδιωτικά κεφάλαια και θα καταστεί δυνατή η ουσιαστική διευθέτηση του χρέους. Όταν καταφέρουμε, Ευρώπη και Ελλάδα, να αντικαταστήσουμε την αντιπαράθεση με αποτελεσματική συνεργασία, θα ενδυναμωθεί η Ευρώπη και θα απογειωθεί η Ελλάδα.
- Ρεαλισμός, Αμεσότητα και Αποτελεσματικότητα στις επιλογές και τις αποφάσεις
Πόσο ακόμη θα πληρώνουμε όλοι μας την στρεβλή διαχείριση της οικονομίας με όρους πολιτικής; Πόσα ακόμα αεροδρόμια Ελληνικού υπάρχουν; Οποιοδήποτε άλλο σχόλιο περιττεύει.
- Κατάλληλοι άνθρωποι για την υλοποίηση των μέτρων
Για να επιτύχει οποιαδήποτε σοβαρή προσπάθεια αυτοί που αναλαμβάνουν να την υλοποιήσουν πρέπει να την πιστεύουν, να δεσμεύονται, να έχουν τις ικανότητες και να το θέλουν.
- Ανάταξη του αξιακού μας συστήματος
Η αποσάθρωση του αξιακού μας συστήματος οδήγησε στην κρίση. Η έξοδος από την κρίση απαιτεί την ανάταξή του. Εμπιστοσύνη, Ειλικρίνεια, Υπευθυνότητα, Ακεραιότητα, Φιλότιμο, Δικαιοσύνη, Σεβασμός, Αξιοκρατία, είναι αξίες που οφείλουμε να ξαναχτίσουμε στη χώρα μας. Ο ρόλος της παιδείας είναι καθοριστικός και οι ευθύνες των ηγεσιών κάθε μορφής τεράστιες».
Αίσιο τέλος στην αβεβαιότητα της χρηματοδότησης!
Με την ολοκλήρωση της 1ης αξιολόγησης του 3ου Μνημονίου, και την εκταμίευση πόρων €7,5 δισ. της χρηματοδοτικής βοήθειας, κλείνει πλέον ένας γύρος παρατεταμένης και βλαπτικής αβεβαιότητας και ανοίγει πλέον, υπό προϋποθέσεις, ο δρόμος της από κοινού προσπάθειας κυβέρνησης, επιχειρήσεων και εργαζομένων προς ένα καλύτερο αύριο. Η επιστροφή στην κανονικότητα της εφαρμογής του προγράμματος και της εκταμίευσης των δόσεων σηματοδοτεί , υπό προϋποθέσεις, και την εκκίνηση μιας νέας περιόδου αναβάθμισης των ελληνικών επιχειρήσεων, και της ελληνικής οικονομίας γενικότερα.
Από τον πίνακα της 1ης σελίδας προκύπτει ότι οι χρηματοδοτικές ανάγκες του δημοσίου είναι πλήρως εξασφαλισμένες μέχρι το τέλος του προγράμματος (Αύγουστος 2018). Εάν εφαρμοσθεί το πρόγραμμα ως έχει (Πίνακας 3, για επιλεγμένα προαπαιτούμενα έως το τέλος 2016), τότε θα έχουν αποπληρωθεί €6,6 δισ. σε ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα μέχρι τότε, και δεν θα έχουν συσσωρευθεί νέες οφειλές (το δημόσιο έχει τους πόρους να πληρώνει τρέχουσες υποχρεώσεις στους προμηθευτές στην ώρα του από σήμερα). Η πληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών θα πραγματοποιηθεί ως εξής: από €500 εκατ. τον Ιούνιο και τον Αύγουστο, από €800 εκατ. τον Ιούλιο, Σεπτέμβριο, Οκτώβριο και Νοέμβριο, και, τέλος, €200 εκατ. τον Δεκέμβριο του 2016 και €2,3 δισ. στο α’ εξάμηνο του 2017. Έχει, επίσης, προβλεφθεί ότι τα χρήματα για τις αποπληρωμές ληξιπρόθεσμων οφειλών δε θα μπορούν να χρησιμοποιούνται για άλλους σκοπούς και συνεπώς αναμένεται να ενισχυθεί η ρευστότητα στην οικονομία. Βεβαίως η κυβέρνηση έχει το περιθώριο, εάν εφαρμόσει όλα τα μέτρα όπως πρέπει και στον χρόνο που απαιτείται, να μην πληρώσει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές (ή να συσσωρεύσει νέες) και ως αποτέλεσμα να λειτουργεί με χαμηλά αποθεματικά μιας και δε θα λαμβάνει τις δόσεις πλήρως αλλά μερικώς, και, έτσι, να έχει περιθώριο ελιγμών στην διαπραγμάτευση με κάποια σχετικώς μικρή χρηματοδοτική άνεση. Κάτι τέτοιο δε θα είναι προς το συμφέρον της ρευστότητας στην οικονομία και, μάλλον, δε θα επαναληφθούν οι εικόνες της κυβέρνησης να λειτουργεί χωρίς επαρκή αποθεματικά στα ταμεία προς χάριν της περήφανης διαπραγμάτευσης μικροπολιτικού, κυρίως σκοπού. Ταυτόχρονα, στα ταμεία του κράτους θα υπάρχουν €12,9 δισ. από €1,4 δισ. που υπήρχαν στο τέλος Απριλίου 2016, όταν είχε ήδη γίνει χρήση €1,6 δισ. στο α’ τρίμηνο του έτους από άντληση καταθέσεων δημοσίων φορέων. Χωρίς τα €7,5 δισ. της δόσης του Ιουνίου 2016, τα αποθεματικά του κράτους θα είχαν κατέλθει σε €1,2 δισ. στο τέλος του τρέχοντος μηνός. Όσον αφορά στις εκταμιεύσεις, προβλέπεται από μια εκταμίευση τον Σεπτέμβριο και τον Νοέμβριο του 2016, €2,8 δισ. και €6,1 δισ. αντιστοίχως, €18,2 δισ. το 2017 και €9,9 δισ. το οκτάμηνο Ιανουαρίου – Αυγούστου 2018. Το χρηματοδοτικό πρόγραμμα περιλαμβάνει, επίσης, έσοδα €300 εκατ. τον χρόνο (στο α’ τρίμηνο 2016, 2017, 2018) από κέρδη ANFA (από ελληνικά ομόλογα που κατέχουν εθνικές κεντρικές τράπεζες της Ευρωζώνης για λόγους άσκησης νομισματικής πολιτικής), αλλά τίποτα από κέρδη SMP (από ελληνικά ομόλογα που κατέχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα όταν αγόραζε ομόλογα στο παρελθόν για να στηρίξει τις αποδόσεις τους στις αγορές). Υπενθυμίζεται ότι στην απόφαση του Eurogroup της 25/5/2016 προβλέπεται ότι, μετά την επιτυχή λήξη του προγράμματος (Αύγουστος 2018), και εφόσον υπάρξει ανάγκη οι ακαθάριστες δανειακές ανάγκες (δημοσιονομικό ισοζύγιο + χρεολύσια) να μην υπερβούν το συμφωνηθέν όριο βιωσιμότητας του χρέους (15% του ΑΕΠ), θα μπορούν να εκταμιευθούν τα κέρδη SMP του 2014 και να δημιουργηθεί αποθεματικό στον ESM από τα κέρδη ANFA και SMP μέχρι και το 2017. Τέλος, σημειώνεται ότι στο πρόγραμμα χρηματοδότησης ενσωματώνονται έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις ύψους €6,1 δισ. μέχρι τον Αύγουστο του 2018, εκ των οποίων €1,2 δισ. αφορούν στην καταβολή της εφάπαξ πληρωμής από την Fraport προς το κράτος τον Δεκέμβριο του 2016, στο πλαίσιο της παραχώρησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων.
